#33 Never Never Colleen Hoover i Tarryn Fisher

Zdążyliście pewnie zauważyć, że Colleen Hoover jest moją ulubioną autorką, co nie podlega żadnej dyskusji. Jednak dziś mam recenzję książki, która została napisana w duecie przez Colleen i jej przyjaciółkę Tarryn Fisher. Twórczość Tarryn nie jest mi obca, ponieważ czytałam jej powieść Mimo moich win. Problem polega na tym, że do dziś nie umiem napisać recenzji wspomnianej książki. Dlatego też bałam się i nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po połączeniu dwóch tak różnych osób. Jednakże z jakiegoś powodu Colleen i Tarryn się przyjaźnią i dogadują, więc dlaczego książka miałaby nie dorównać moim oczekiwaniom? 

 "W pierwszej chwili mam ochotę powiedzieć jej, że wszystko będzie dobrze, że dowiem się, o co tu chodzi. Mam przemożną potrzebę chronienia jej - tyle że nie mam pojęcia, jak to robić, skoro oboje borykamy się z tym samym problemem."

Charlie otwiera oczy siedząc w szkolnej ławce i nie wie jak ma na imię, co robi w tym miejscu, dlaczego ma czarne sandały na stopach skoro nie pamięta, aby je zakładała. Rozgląda się po klasie. Czuje się, jakby była w innym świecie. Ktoś ją wrzucił w nowe miejsce, ale dlaczego nie pamięta  k i m  jest? Nauczyciel jest niemiły, każe jej pisać test! Tylko jak ma to zrobić, skoro nic nie wie... Nawet nie zna swojego chłopaka. Tylko... Jej chłopak też jej nie pamięta. Tak jak ona, nie wie jak się nazywa. Nie zna swojej przeszłości. Oboje nic nie wiedzą, ale coś każe im się trzymać razem. Wspólnie czują się bezpiecznie i postanawiają dowiedzieć się co im się przytrafiło... 

 "To, że jej nie pamiętam, wcale nie przekreśla moich uczuć."

Tak jak wspominałam - nie byłam przekonana co do lektury tej książki. Co więcej, stanęłam w połowie aż na trzy dni. Stwierdziłam, że czegoś mi brakuje i muszę chwilę odpocząć. Jaka ja byłam głupia! Kiedy chwyciłam za nią wczoraj w pracy, tak ją skończyłam. 

Silas Nash to cudowny, opiekuńczy, romantyczny i przede wszystkim przystojny młody mężczyzna. Dziewczyny zakochacie się w nim - obiecuję! Widzieliście może, żeby ktoś w dzisiejszych czasach pisał listy? Silas pisze listy do swojej dziewczyny! Czego chcieć więcej... Ja bym się rozpłynęła, gdybym mogła składować w pudełkach miłosne listy. Jednak to nie wszystkie jego zalety. Silas za wszelką cenę chce postawić na swoim i dowiedzieć się, co się stało jemu oraz Charlie. Każde nowe informacje stara się przyswajać i brnąć do przodu. Dla siebie i swojej ukochanej. 

 "Chyba po prostu tak bardzo chcę ją chronić. Myśl o tym, że nie ma jej przy mnie nie dawałaby mi spokoju nawet wtedy, gdyby spała w sąsiednim łóżku."

Charlize Wynwood to uparta, stanowcza, wredna, uszczypliwa, ale także kochana młoda kobieta. Nie lubi okazywać słabości. Im bardziej jej na kimś zależy, tym robi się dla niego wredniejsza. Nie rozumie, co jej się stało, choć chce zrozumieć, to czasami gubi się w całej zaistniałej sytuacji. Charlie nie chce sobie pozwolić na ponowne uczucia do swojego chłopaka. 

 "Podczas gdy on nieustannie próbował pamiętać... ja próbowałam zapomnieć."

Hoosher to połączenie ostrości z delikatnością, a także mieszanka niesamowitych pragnień dwójki ludzi. To co autorki stworzyły jest mieszanką wybuchową, której nie da się zapomnieć nigdy, przenigdy. Jestem niezmiernie wdzięczna, że te książki zostały w Polsce wydane w jednym tomie, bo gdyby kończyły się w takich momentach i miałabym czekać na nie kolejne miesiące, to, przysięgam, zwariowałabym. Dawki informacji jakie dostajemy od początku książki są odpowiednie, jednak kiedy już padło coś nowego, szczęka potrafiła mi spaść do ziemi. Mogłabym powiedzieć, że Hoosher to duet idealny i stworzyły razem niemal historię także idealną. Pokazującą siłę dwójki kochających się osób. Bywają takie sytuacje, których nie da się wyjaśnić. Także ilość przeżytych razem chwil i wspomnień nie pozwala spojrzeć na coś obiektywnie. Jednak, kiedy nic, a nic nie pamiętasz, patrzysz na świat i ludzi zupełnie inaczej. Z innej perspektywy. Może to jest właśnie klucz do sukcesu? 

 "Mama kiedyś mówiła, że ludzie w naszym wieku nie mogą się naprawdę zakochać, ale nie sądzę, żeby to była prawda. Dorośli wolą udawać, że nasze uczucia nie są równie poważne jak ich, że jesteśmy za młodzi, żeby naprawdę wiedzieć czego chcemy. Mnie się jednak wydaje, że pragniemy tego samego co oni. Chcemy znaleźć kogoś, kto w nas wierzy. Kto będzie stał po naszej stronie i sprawi, że coś się wydarzy i przestaniesz być."

Chciałabym napisać Wam co myślę i czuję, po lekturze tej książki, ale... to byłby spojler. A nie mogę Wam tego zrobić, więc muszę zatrzymać to dla siebie. Kiedy sami się przekonacie, co spotkało Charlie i Silasa, a możecie to zrobić już od 3 sierpnia (czyli dziś), to zapraszam do dyskusji! Wpadnijcie w sieć jaką zastawiły autorki, a obiecuję, nie zawiedziecie się!

 "Trzeba ufać instynktowi. Nie sercu, bo bywa, że oszukuje, i nie głowie, bo za bardzo opiera się na logice."